-
1 gurges
gurges, gitis, m. (verwandt mit gula, gurgulio), I) Strudel, reißende Strömung, reißende Flut u. übh. Tiefe, Abgrund im Wasser, altus, Verg.: rapidus, Liv.: Rheni fossa gurgitibus illis redundans, Cic.: rapi gurgite, Liv.: hauriri gurgitibus, Liv.: u. »eine tiefe u. reißende Stelle«, Liv. 21, 5, 14: poet., alterno procurrens gurgite pontus, v. Ebbe u. Flut, Verg.: im Bilde, vivo gurgite exundat, er quillt über aus lebendigem Born = sprudelt über von natürlicher Beredsamkeit (v. Cicero), Quint. 10, 1, 109: poet. v. tiefen, mit Stromschnellen versehenen Flüssen, Flut, Tiefe, Abgrund, Stygius, Totenreich, Ov.: turbidus (v. Acheron), Verg.: gurgitis huius (des Penëus) ima, Verg.: v. der hohen See, vom sturmbewegten Meere, Flut, Tiefe, Abgrund, gurges ponti, Cic. poët.: salsus g., Lucr.: Carpathius, Verg.: Hiberus, der westl. Ozean, Verg.: Atlanteus, Stat.: Oceani, Amm. – II) übtr.: a) v. Lebl., Schlund, Pfuhl, gurges turpitudinis, Val. Max.: libidinum, Cic. – b) v. Pers., Pfuhl der Lüste, Laster, Schlemmer, Prasser, Verschlemmer, Verprasser, qui immensa aliqua vorago est aut gurges vitiorum turpitudinumque omnium, Cic.: gurges ac vorago patrimonii, Cic.: Alexander Magnus, vere ille gurges miseriarum, Oros.: ebenso absol., quem gurgitem! quam voraginem! Cic.: ille gurges atque helluo, Cic.: Apicius nepotum omnium altissimus gurges, Plin.: pecuniam prandiorum gurgitibus proluere, verschwenden, verprassen, Gell.
-
2 gurges
gurges, gitis, m. (verwandt mit gula, gurgulio), I) Strudel, reißende Strömung, reißende Flut u. übh. Tiefe, Abgrund im Wasser, altus, Verg.: rapidus, Liv.: Rheni fossa gurgitibus illis redundans, Cic.: rapi gurgite, Liv.: hauriri gurgitibus, Liv.: u. »eine tiefe u. reißende Stelle«, Liv. 21, 5, 14: poet., alterno procurrens gurgite pontus, v. Ebbe u. Flut, Verg.: im Bilde, vivo gurgite exundat, er quillt über aus lebendigem Born = sprudelt über von natürlicher Beredsamkeit (v. Cicero), Quint. 10, 1, 109: poet. v. tiefen, mit Stromschnellen versehenen Flüssen, Flut, Tiefe, Abgrund, Stygius, Totenreich, Ov.: turbidus (v. Acheron), Verg.: gurgitis huius (des Penëus) ima, Verg.: v. der hohen See, vom sturmbewegten Meere, Flut, Tiefe, Abgrund, gurges ponti, Cic. poët.: salsus g., Lucr.: Carpathius, Verg.: Hiberus, der westl. Ozean, Verg.: Atlanteus, Stat.: Oceani, Amm. – II) übtr.: a) v. Lebl., Schlund, Pfuhl, gurges turpitudinis, Val. Max.: libidinum, Cic. – b) v. Pers., Pfuhl der Lüste, Laster, Schlemmer, Prasser, Verschlemmer, Verprasser, qui immensa aliqua vorago est aut gurges vitiorum turpitudinumque omnium, Cic.: gurges ac vorago patrimonii, Cic.: Alexander Magnus, vere ille gurges miseriarum, Oros.: ebenso absol., quem gurgitem! quam voraginem! Cic.: ille gurges atque helluo, Cic.: Apicius nepotum omnium altissi-————mus gurges, Plin.: pecuniam prandiorum gurgitibus proluere, verschwenden, verprassen, Gell. -
3 gurges
gurges itis, m [GVOR-], a raging abyss, whirlpool, gulf: Rheni fossa gurgitibus illis redundans: turbidus caeno, V.: per medios gurgites, L.: hauriebantur gurgitibus, L.: Stygius, O.: caenosus, the Styx, Iu.— Waters, a stream, sea: Iberus, V.: gurgite ab alto, abyss, V.: Herculeus, i. e. the Atlantic, Iu.—Fig., an abyss, gulf: libidinum: qui est gurges vitiorum: patrimoni, spendthrift.* * *whirlpool; raging abyss; gulf, the sea; "flood", "stream" -
4 gurges
[st1]1 [-] gurgĕs, ĭtis, m.: a - tourbillon d'eau. - Cic. Pis. 81 ; Liv. 21, 5, 14; 22, 6, 7. b - masse d'eau. - Virg. En. 11, 624. c - gouffre, abîme. - Virg. En. 6, 295. - Carpathius gurges Neptuni, Virg. G. 4, 386: lames de Carpathos. --- cf. Virg. En. 11, 913, etc. - fig. gurges vitiorum, Cic. Verr. 3, 23: abîme de vices. --- cf. Cic. Sest. 93 ; 111; Pis. 41. [st1]2 [-] Gurgĕs, ĭtis, m.: - [abcl][b]a - le Gouffre [surnom de Q. Fabius]. --- Macr. S. 2, 9. - [abcl]b - autres pers. --- Juv. 6, 266; Plin. 7, 181.[/b]* * *[st1]1 [-] gurgĕs, ĭtis, m.: a - tourbillon d'eau. - Cic. Pis. 81 ; Liv. 21, 5, 14; 22, 6, 7. b - masse d'eau. - Virg. En. 11, 624. c - gouffre, abîme. - Virg. En. 6, 295. - Carpathius gurges Neptuni, Virg. G. 4, 386: lames de Carpathos. --- cf. Virg. En. 11, 913, etc. - fig. gurges vitiorum, Cic. Verr. 3, 23: abîme de vices. --- cf. Cic. Sest. 93 ; 111; Pis. 41. [st1]2 [-] Gurgĕs, ĭtis, m.: - [abcl][b]a - le Gouffre [surnom de Q. Fabius]. --- Macr. S. 2, 9. - [abcl]b - autres pers. --- Juv. 6, 266; Plin. 7, 181.[/b]* * *Gurges, gurgitis, pen. corr. m. g. Mart. Une fosse et creux d'une riviere où s'assemble l'eaue et s'engorge en tournoyant.\Gurges. Virgil. Un gouffre.\Gurges caeruleus. Ouid. La mer. -
5 Gurges
1.gurges, ĭtis, m. [v. gula; and cf. barathron, vorago], a raging abyss, whirlpool, gulf (syn.: vorago, barathrum).I.Lit. (class.):II.non Rheni fossam gurgitibus illis redundantem,
Cic. Pis. 33, 81:turbidus hic coeno vastaque voragine gurges Aestuat,
Verg. A. 6, 296:multamque trahens sub gurgite arenam Volturnus,
Ov. M. 15, 714:alterno procurrens gurgite pontus,
Verg. A. 11, 624:per medios gurgites (opp. vada),
Liv. 21, 5, 14:deficientibus animis hauriebantur gurgitibus,
id. 22, 6, 7:caenosus,
the Styx, Juv. 3, 266.—Transf.A.In gen., waters, stream, sea ( poet.):B.fessos jam gurgite Phoebus Ibero Tingat equos,
Verg. A. 11, 913:Euboicus,
Ov. M. 9, 227:Carpathius,
Verg. G. 4, 387:Atlanteus,
Stat. Ach. 1, 223:Tusci,
id. S. 4, 5, 4:gurgite ab alto,
Verg. A. 6, 310; 7, 704:Herculeus,
i. e. the Atlantic, beyond Gibraltar, Juv. 14, 280.—Of insatiable craving, an abyss; of persons, a spendthrift, prodigal:2.qui immensa aliqua vorago est, aut gurges vitiorum turpitudinumque omnium,
Cic. Verr. 2, 3, 9, § 23; cf.:divitias in profundissimum libidinum gurgitem profundere,
id. Sest. 43, 93:gurges ac vorago patrimonii,
id. ib. 52, 111; cf.:ille gurges atque heluo, natus abdomini suo,
id. Pis. 17, 41:Apicius, nepotum omnium altissimus gurges,
Plin. 10, 48, 68, § 133.Gurges, ĭtis, m., a surname.I.Q. Fabius, Q. F. M. N. Gurges, Macr. S. 2, 9.—II.Fabius Gurges, Juv. 6, 266.—III.C. Volcatius Gurges, Plin. 7, 53, 54, § 181. -
6 gurges
1.gurges, ĭtis, m. [v. gula; and cf. barathron, vorago], a raging abyss, whirlpool, gulf (syn.: vorago, barathrum).I.Lit. (class.):II.non Rheni fossam gurgitibus illis redundantem,
Cic. Pis. 33, 81:turbidus hic coeno vastaque voragine gurges Aestuat,
Verg. A. 6, 296:multamque trahens sub gurgite arenam Volturnus,
Ov. M. 15, 714:alterno procurrens gurgite pontus,
Verg. A. 11, 624:per medios gurgites (opp. vada),
Liv. 21, 5, 14:deficientibus animis hauriebantur gurgitibus,
id. 22, 6, 7:caenosus,
the Styx, Juv. 3, 266.—Transf.A.In gen., waters, stream, sea ( poet.):B.fessos jam gurgite Phoebus Ibero Tingat equos,
Verg. A. 11, 913:Euboicus,
Ov. M. 9, 227:Carpathius,
Verg. G. 4, 387:Atlanteus,
Stat. Ach. 1, 223:Tusci,
id. S. 4, 5, 4:gurgite ab alto,
Verg. A. 6, 310; 7, 704:Herculeus,
i. e. the Atlantic, beyond Gibraltar, Juv. 14, 280.—Of insatiable craving, an abyss; of persons, a spendthrift, prodigal:2.qui immensa aliqua vorago est, aut gurges vitiorum turpitudinumque omnium,
Cic. Verr. 2, 3, 9, § 23; cf.:divitias in profundissimum libidinum gurgitem profundere,
id. Sest. 43, 93:gurges ac vorago patrimonii,
id. ib. 52, 111; cf.:ille gurges atque heluo, natus abdomini suo,
id. Pis. 17, 41:Apicius, nepotum omnium altissimus gurges,
Plin. 10, 48, 68, § 133.Gurges, ĭtis, m., a surname.I.Q. Fabius, Q. F. M. N. Gurges, Macr. S. 2, 9.—II.Fabius Gurges, Juv. 6, 266.—III.C. Volcatius Gurges, Plin. 7, 53, 54, § 181. -
7 gurges
itis m.1) водоворот, омут ( turbidus V); поэт. воды, море (g. Lethaeus Ctl; Atlantēus St; Carpathīus V; rari nantes in gurgite vasto V)2) пучина, бездна (vitiorum, libidinum C)3) пожиратель, мот, расточитель (g. patrimonii C) -
8 gurges
◙ n. חלק בשלט אבירים* * *◙ םיריבא טלשב קלח◄ -
9 gurges
n. Een deel van ridderschild -
10 gurges
n. del av riddarsköld -
11 gurges
, gitis mпучина, водоворот -
12 Омут
- gurges,itis,m; vorago,inis,f; -
13 vorago
vŏrāgo, ĭnis, f. [voro] [st2]1 [-] tourbillon (d'eau). [st2]2 [-] gouffre, abîme (dans la terre). - summersus equus voraginibus, Cic. Div. 1, 33, 73: cheval submergé par des tourbillons. - vastā voragine gurges aestuat, Virg. En. 6, 296: un gouffre, agité de vastes remous, bouillonne. - cavernae et voragines longa vetustate in altum cavatae jacent, Curt. 8: il y a des cavernes et des gouffres profondément creusés avec le temps. - vos geminae voragines scopulique rei publicae, Cic. Pis. 18, 41: vous, les deux gouffres et écueils de la république (= les fléaux). - gurges et vorago patrimonii, Cic. Sest. 52, 111: gouffre dévorant de ton patrimoine. - vorago aut gurges vitiorum, Cic. Verr. 2, 3, 9, 23: gouffre ou abîme de tous les vices. - avaritia, manifestae praedae avidissima vorago, Val. Max. 9, 4: l'avarice, dévorant avec grande avidité la proie qu'elle rencontre.* * *vŏrāgo, ĭnis, f. [voro] [st2]1 [-] tourbillon (d'eau). [st2]2 [-] gouffre, abîme (dans la terre). - summersus equus voraginibus, Cic. Div. 1, 33, 73: cheval submergé par des tourbillons. - vastā voragine gurges aestuat, Virg. En. 6, 296: un gouffre, agité de vastes remous, bouillonne. - cavernae et voragines longa vetustate in altum cavatae jacent, Curt. 8: il y a des cavernes et des gouffres profondément creusés avec le temps. - vos geminae voragines scopulique rei publicae, Cic. Pis. 18, 41: vous, les deux gouffres et écueils de la république (= les fléaux). - gurges et vorago patrimonii, Cic. Sest. 52, 111: gouffre dévorant de ton patrimoine. - vorago aut gurges vitiorum, Cic. Verr. 2, 3, 9, 23: gouffre ou abîme de tous les vices. - avaritia, manifestae praedae avidissima vorago, Val. Max. 9, 4: l'avarice, dévorant avec grande avidité la proie qu'elle rencontre.* * *Vorago, pen. prod. voraginis, pen. cor. f. g. Cic. Gouffre.\Pigra vorago. Sil. Limonneux et bourbeux.\Vasta voragine exaestuat gurges. Virgil. Cupidité furieuse.\Graues et propemodum immobiles currus illuuie et voragine haerebant. Curt. Ne povoyent aller avant, à cause des boues et fanges ou bourbiers. -
14 vorago
vorāgo, inis, f. (voro), der Schlund, Abgrund, die Schlucht, die fast bodenlose Tiefe, die alles verschlingt, I) eig., in der Erde, Liv. 7, 6, 2. Curt. 5, 4 (15), 23 u. 8, 2 (8), 23: voragines lacunaeque, Curt. 8, 14 (47), 8: voragines eluviesque, Curt. 8, 11 (39), 7: inluvies ac voragines, Curt. 8, 14 (47), 4: bes. im Wasser, der Strudel, cavernae et voragines, Curt. 8, 10 (37), 24: praealtae fluvii ac profundae voragines, Liv.: summersus equus voraginibus, Cic.: im Bilde, explicet se Cotta, si potest, ex hac voragine, Lact. 2, 8, 55. – II) übtr., ventris, Schlund, Abgrund, Ov.: u. so insatiabilis vorago ventris et gutturis, Augustin.: avaritia, manifestae praedae avidissima vorago, Val. Max.: gurges (Versäufer) ac vorago (Verprasser) patrimonii, Cic.: vorago (Pfuhl) aut gurges (Schlund) vitiorum, Cic. (vgl. gurges no. I, b): vos, geminae voragines (Schlingbäuche) scopulique rei publicae, Cic.: mensarum voragines, die Schwelgereien bei der Tafel, Amm. 14, 6, 16.
-
15 verschwelgen
verschwelgen, dissipare per luxum (durch Schwelgerei zersplittern, z.B. avitas opes). – abligurrire (verleckern, vernaschen, z.B. patria bona: u. fortunas suas). – der du dein Vermögen versoffen u. verschwelgt hast, gurges ac vorago patrimonii. – Verschwelgen, das, abligurritio (das Verleckern). – Verschwelger, vorago (der Verfresser). – gurges (der Versäufer); verb. gurges ac vorago (z.B. patrimonii).
-
16 vorago
vorāgo, inis, f. (voro), der Schlund, Abgrund, die Schlucht, die fast bodenlose Tiefe, die alles verschlingt, I) eig., in der Erde, Liv. 7, 6, 2. Curt. 5, 4 (15), 23 u. 8, 2 (8), 23: voragines lacunaeque, Curt. 8, 14 (47), 8: voragines eluviesque, Curt. 8, 11 (39), 7: inluvies ac voragines, Curt. 8, 14 (47), 4: bes. im Wasser, der Strudel, cavernae et voragines, Curt. 8, 10 (37), 24: praealtae fluvii ac profundae voragines, Liv.: summersus equus voraginibus, Cic.: im Bilde, explicet se Cotta, si potest, ex hac voragine, Lact. 2, 8, 55. – II) übtr., ventris, Schlund, Abgrund, Ov.: u. so insatiabilis vorago ventris et gutturis, Augustin.: avaritia, manifestae praedae avidissima vorago, Val. Max.: gurges (Versäufer) ac vorago (Verprasser) patrimonii, Cic.: vorago (Pfuhl) aut gurges (Schlund) vitiorum, Cic. (vgl. gurges no. I, b): vos, geminae voragines (Schlingbäuche) scopulique rei publicae, Cic.: mensarum voragines, die Schwelgereien bei der Tafel, Amm. 14, 6, 16. -
17 vorago
I.Lit., of watery depths:II.summersus equus voraginibus,
Cic. Div. 1, 33, 73:vastāque voragine gurges Aestuat,
Verg. A. 6, 296; Cat. 17, 26; Curt. 8, 14, 8:explicet se Cotta, si potest, ex hac voragine,
Lact. 2, 8, 55.—Of a gulf or chasm in the earth, Liv. 7, 6, 1; Curt. 8, 14, 2.— Poet., of a devouring maw or stomach:ventris,
Ov. M. 8, 843.—Transf.:vos geminae voragines scopulique rei publicae,
i. e. gulfs, Cic. Pis. 18, 41:gurges et vorago patrimonii,
devourer, squanderer, spendthrift, id. Sest. 52, 111:vorago aut gurges vitiorum,
abyss, id. Verr. 2, 3, 9, § 23:avaritia, manifestae praedae avidissima vorago,
abyss, gulf, Val. Max. 9, 4 init. -
18 Schwelger
Schwelger, helluo. gurges. nepos (ein Prasser); auch verb. gurges atque helluo.
-
19 aestuo
aestŭo, āre, āvi, ātum - intr. - [st1]1 [-] brûler, être brûlant, être échauffé, avoir chaud. - aestuat aer, Prop.: l'air est brûlant. - dum scribilitae aestuant, Plaut.: pendant que les tourtes sont chaudes. [st1]2 [-] au fig. brûler (d'amour, de jalousie...); se passionner. - desiderio alicujus aestuare, Cic. Fam. 7: brûler d'impatience de revoir qqn. - aestuare invidiā, Sall. C. 23: brûler de jalousie. - rex Odrysius in illa aestuat, Ov. M. 6: le roi Odrysius brûle d'amour pour elle. - minari aestuat, Claud.: il brûle d'aller porter la menace. [st1]3 [-] bouillonner, être agité, fermenter. - aestuantia vina, Pall.: vins qui fermentent. - gurges aestuat, Virg.: le gouffre bouillonne. [st1]4 [-] au fig. être agité, se tourmenter, s'inquiéter, être inquiet; flotter, hésiter, être irrésolu, être incertain. - aestuat dubitatione, Cic.: il flottait incertain. - aestuatum est... quisnam modis... Arn.: on se demanda comment...* * *aestŭo, āre, āvi, ātum - intr. - [st1]1 [-] brûler, être brûlant, être échauffé, avoir chaud. - aestuat aer, Prop.: l'air est brûlant. - dum scribilitae aestuant, Plaut.: pendant que les tourtes sont chaudes. [st1]2 [-] au fig. brûler (d'amour, de jalousie...); se passionner. - desiderio alicujus aestuare, Cic. Fam. 7: brûler d'impatience de revoir qqn. - aestuare invidiā, Sall. C. 23: brûler de jalousie. - rex Odrysius in illa aestuat, Ov. M. 6: le roi Odrysius brûle d'amour pour elle. - minari aestuat, Claud.: il brûle d'aller porter la menace. [st1]3 [-] bouillonner, être agité, fermenter. - aestuantia vina, Pall.: vins qui fermentent. - gurges aestuat, Virg.: le gouffre bouillonne. [st1]4 [-] au fig. être agité, se tourmenter, s'inquiéter, être inquiet; flotter, hésiter, être irrésolu, être incertain. - aestuat dubitatione, Cic.: il flottait incertain. - aestuatum est... quisnam modis... Arn.: on se demanda comment...* * *AEstuo, aestuas, aestuare, AEstu feruere. Iuuenal. Cic. Avoir grand chauld, et comme estouffer de chauld.\AEstuare. Virg. Rendre ou jecter une vapeur ou fumee chaulde.\AEstuare desyderio. Cic. Ardoir, ou Brusler de desir.\Dies aestuat. Lucan. Le jour est fort chauld.\Mare aestuat, Id est agitatur. Curtius. La mer est esmeue.\Ventus aestuat in eum locum. Sueton. Le vent s'engouffre et s'entonne en ce lieu là.\AEstuare. Cic. Estre en angoisse et fort perturbé.\AEstuat in aurum. Claud. Il brusle apres l'or, Il ard d'avarice.\Lenius aestuare. Ouid. Aimer moins ardemment.\AEstuat dubitatione. Cic. Il est en si grand doubte et perplexité, qu'il ne scait qu'il doibt faire, Il est en transè.\AEstuare inuidia. Sallust. Estre fort hay. -
20 ingurgito
ingurgĭto, āre, āvi, ātum [in + gurges] - tr. - [st1]1 [-] engouffrer. - merum saevienti ventri tuo soles aviditer ingurgitare, Apul. M. 4, 7: tu as l'habitude d'engloutir du vin pur dans ton ventre déchaîné. - Plin. 17, 2, 2, § 15; Plaut. Curc. 126. [st1]2 [-] plonger comme dans un gouffre. - se ingurgitare in flagitia, Cic. Pis 42: se plonger dans un abîme de débauches. - se ingurgitare in alicujus copias, Cic. Phil. 2, 66: se plonger jusqu'au cou dans les richesses de qqn. --- cf. Gell. 5, 16, 5. - se ingurgitare, Cic. Fin. 3, 23: se gorger de vin. - ou ingurgitari, Petr. 79: se gorger de vin. - ingurgitare ingenium crebris poculis, Gell. 15, 2, 3: noyer son intelligence au fond de nombreuses coupes. - se rursus ingurgitant, Cic. Fin. 3, 8, 23: ils recommencent leurs orgies. - Rhodanus palude sese ingurgitat, nomine Lemanno, Amm. 15, 11, 16: le Rhône se jette dans un lac appelé Léman.* * *ingurgĭto, āre, āvi, ātum [in + gurges] - tr. - [st1]1 [-] engouffrer. - merum saevienti ventri tuo soles aviditer ingurgitare, Apul. M. 4, 7: tu as l'habitude d'engloutir du vin pur dans ton ventre déchaîné. - Plin. 17, 2, 2, § 15; Plaut. Curc. 126. [st1]2 [-] plonger comme dans un gouffre. - se ingurgitare in flagitia, Cic. Pis 42: se plonger dans un abîme de débauches. - se ingurgitare in alicujus copias, Cic. Phil. 2, 66: se plonger jusqu'au cou dans les richesses de qqn. --- cf. Gell. 5, 16, 5. - se ingurgitare, Cic. Fin. 3, 23: se gorger de vin. - ou ingurgitari, Petr. 79: se gorger de vin. - ingurgitare ingenium crebris poculis, Gell. 15, 2, 3: noyer son intelligence au fond de nombreuses coupes. - se rursus ingurgitant, Cic. Fin. 3, 8, 23: ils recommencent leurs orgies. - Rhodanus palude sese ingurgitat, nomine Lemanno, Amm. 15, 11, 16: le Rhône se jette dans un lac appelé Léman.* * *Ingurgito, ingurgitas, pen. cor. ingurgitare. Cic. Engorger, Se remplir excessivement de viandes, Se crever de manger.\Ingurgitare se cibis. Cic. Se gorger de viandes.\Ingurgitare se in flagitia. Cic. Se fourrer et plonger tout dedens.\Ingurgitare se in philosophiam. Gel. S'y mettre bien avant.\Ingurgitare se in copias alicuius. Cic. Se fourrer asprement dedens les biens d'un autre, comme font les affamez ou gouluz dedens la viande, S'y fourrer jusques aux oreilles.
См. также в других словарях:
gurges — 1660s, from L. gurges, lit. whirlpool (see REGURGITATION (Cf. regurgitation)) … Etymology dictionary
GURGES — cogn Qu. Fabii Rulliani filii, a devorato patrimonio illi impositum. Macrob. Sat. l. 2. c. 9 … Hofmann J. Lexicon universale
Gurges — Den Namen Quintus Fabius Maximus Gurges trugen mehrere Persönlichkeiten der römischen Republik: Quintus Fabius Maximus Gurges (Konsul 292 v. Chr.), Konsul in den Jahren 292 und 276 v. Chr. Quintus Fabius Maximus Gurges (Konsul 265 v. Chr.), Sohn… … Deutsch Wikipedia
gurges — n. part of a knight s shield … English contemporary dictionary
gurges — gur·ges … English syllables
gurges — ˈgər ˌjēz noun ( es) Etymology: Latin, whirlpool : a heraldic charge consisting of a spiral made up of two narrow bands argent and azure and conventionally representing a whirlpool … Useful english dictionary
Fabius Maximus Gurges — Den Namen Quintus Fabius Maximus Gurges trugen mehrere Persönlichkeiten der römischen Republik: Quintus Fabius Maximus Gurges (Konsul 292 v. Chr.), Konsul in den Jahren 292 und 276 v. Chr. Quintus Fabius Maximus Gurges (Konsul 265 v. Chr.), Sohn… … Deutsch Wikipedia
Quintus Fabius Maximus Gurges (Consul -292) — Quintus Fabius Maximus Gurges (consul en 292) Pour les articles homonymes, voir Fabius Maximus. Quintus Fabius Maximus Gurges (v. 320 / v.270 av. J. C.) est un consul romain en 292 et 276 av. J. C. Fils du consulaire Quintus Fabius Maximus… … Wikipédia en Français
Quintus Fabius Maximus Gurges (Consul En -292) — Pour les articles homonymes, voir Fabius Maximus. Quintus Fabius Maximus Gurges (v. 320 / v.270 av. J. C.) est un consul romain en 292 et 276 av. J. C. Fils du consulaire Quintus Fabius Maximus Rullianus, sa jeunesse fut assez brouillonne et il… … Wikipédia en Français
Quintus Fabius Maximus Gurges (Consul En 292 Av. J.-C.) — Quintus Fabius Maximus Gurges (consul en 292) Pour les articles homonymes, voir Fabius Maximus. Quintus Fabius Maximus Gurges (v. 320 / v.270 av. J. C.) est un consul romain en 292 et 276 av. J. C. Fils du consulaire Quintus Fabius Maximus… … Wikipédia en Français
Quintus Fabius Maximus Gurges (consul -292) — Quintus Fabius Maximus Gurges (consul en 292) Pour les articles homonymes, voir Fabius Maximus. Quintus Fabius Maximus Gurges (v. 320 / v.270 av. J. C.) est un consul romain en 292 et 276 av. J. C. Fils du consulaire Quintus Fabius Maximus… … Wikipédia en Français